Rozdział IV

-Skarbie dzwonił tata .-oznajmiła babcia.

-I co ?Co powiedział? Kiedy przyjeżdża ?- zaczęłam obsypywać  babcie pytaniami.

-Bardzo mi przykro , ale powiedział , że przyjedzie dopiero za dwa tygodnie , ale ma dla Ciebie niespodziankę jak wróci ,a nawet dwie , tylko nie chciał powiedzieć jakie.-skończyła mówić babcia.

-Dopiero za dwa tygodnie? -spytałam nie wierząc .- Ale wytrzymam , już tyle czekałam .I ciekawe co to za niespodzianki ?

Nagle dostałam sms-a .

Będę u Ciebie za 10 minut x. 

               Louis.

-Nareszcie , bo już nudno bez Ciebie .-wymamrotałam pod nosem .

-Babciu mam prośbę , ale nie pogniewasz się ?- zapytałam.

- No jasne , że nie , mów ...-oznajmiła babcia .

-No , bo..-zaczęłam nie śmiało- Zaraz przyjdzie tu Lou i czy mogłabyś zostawić nas samych .-dokończyłam .

-Oj no jasne , już wychodzę , jakby co to jestem na korytarzu .-powiedziała uśmiechnięta babcia .

-Dziękuję .-Powiedziałam , gdy babcia zbliżała się w stronę drzwi.

Po chwili zjawił się Louis z Liamem .

-Cześć wam chłopcy.!-krzyknęłam , gdy zobaczyłam ich w drzwiach . Byłam bardzo szczęśliwa .

-Siemka- odpowiedzieli równo.

-Mamy dla Ciebie propozycje .-zaczął Liam .

- Słucham .

- O to nasz kochany Liam -powiedział Lou i przytulił Liama .- Jedzie z Angeliką w góry , w Alpy i przez przypadek wynajął domek czteroosobowy . Ach ta ciapa- zaśmiał się Louis .

-To może ja dokończę .-przerwał Liam .-I my mamy taki pomysł .Podobno dziś popołudniu wypisują Cię ze szpitala .

-No tak .-wtrąciłam .

- A w Alpy jadę jutro i może chciałabyś  pojechać ze mną i Angeliką jako osoba towarzysząca Louisa ?- zapytał Liam i wskazał na Lou .

Spojrzałam na nich  i zaczęłam się uśmiechać .

-No jasne , jasne , że pojadę . Nie mogłabym wam odmówić no przecież .- rzekłam.

-A babcia Cię puści ?- zapytał Lou

-Na pewno.-odrzekłam.

-To będziemy po Ciebie jutro około 6.00 , adres mamy od Simona .-powiedział Liam .-To ja już pójdę , a ty Louis załatwiaj szybko te swoje sprawy . Czekam na korytarzu .-powiedział Chłopak.

- Nie idź jeszcze ,proszę  .- powiedziałam.

-Muszę .powiedział Liam z bananem na twarzy .-Pa.

Liam wyszedł .

-O co chodziło mu z tymi sprawami?- spytałam z ciekawości .

Louis podszedł do mnie i usiadł na łóżku.

-Miałem powiedzieć Ci to na imprezie , ale straciłaś przytomność , wczoraj przeszkodziła mi twoja babcia , ale dziś to muszę Ci to powiedzieć nawet jeśli by się paliło.-powiedział Lou.

Słuchałam go bardzo uważnie .Byłam ciekawa co ma mi do powiedzenia.

Spojrzałam mu prosto w oczy , a on wtedy powiedział.

- Bo ..-zaczął - Kocham Cię -powiedział i odetchnął z ulgą , że wydusił to z siebie .

-I chce żebyśmy byli razem -dokończył .

Poczułam , ze łzy spływają mi w dół twarzy .

-Co się stało ? Czemu płaczesz ? -pytał chłopak.

-Bo żaden chłopak nigdy mi nie powiedział , że mnie kocha .-wydukałam i przytuliłam Louisa .

-Moja odpowiedź brzmi tak . Tak chce być z tobą .- powiedziałam  uśmiechając się .

-Na prawdę ?- pytał nie wierząc.

-Tak .

I wtedy poczułam , że jego usta dotykają moich . Zaczęliśmy się całować .Byłam bardzo szczęśliwa i wtedy przerwała nam pielęgniarka .

-Widzę , że przeszkadzam .-powiedziała z uśmiechem - Ale nasza pacjentka potrzebuje lekarstw.-wyjaśniła.

 Spojrzałam na Louisa i zaczęliśmy się śmiać .

-No trudno .-powiedział chłopak .-Ja już pójdę Liam na mnie czeka .-powiedział chłopak -Widzimy się jutro i przez cały tydzień mam Cię dla siebie .-powiedział szczęśliwy i pocałował mnie na pożegnanie .

-Kocham Cię .-powiedziałam .

-Ja Ciebie też .-powiedział i wyszedł .

Drugi dzień .

Dojeżdżaliśmy już do domku . Byłam bardzo szczęśliwa , ale miałam dziwne przeczucie , że przez ten tydzień coś się zmieni w moim życiu.

-Jesteśmy na miejscu .-powiedział Liam .

Wyszliśmy z auta i weszliśmy do domku.

-Jak tu pięknie .-powiedziałam i przytuliłam Louisa .

-Chodź wybierzemy sobie pokój.-powiedział Lou , złapał mnie za rękę i pobiegliśmy na górę .

-Ale oni są w sobie zakochani .-powiedziała Angelika.-Lou jest w końcu szczęśliwy .

-Możliwe .-burknął pod nosem Liam.

-Od kąt tu jechaliśmy jesteś jakiś inny .-zaczęła smutno Angelika.

-O co Ci chodzi ?-zapytał trochę wkurzony chłopak .

-Nie o nic .-powiedziała dziewczyna i poszła na górę .

-Boże co się ze mną dzieje.-myślał Liam .-Nie wytrzymam tu tygodnia z Kate . To był głupi pomysł .

Wieczór .

-Może zjemy jakąś kolacje specjalną .-zaproponowała Angel.

-To świetny pomysł .- powiedziałam.

-Tylko jest problem.-zaczął Louis - Nasz Liam zapomniał o jedzeniu , pamiętał tylko o napojach alkoholowych chociaż wie , ze nie może dużo pić .- mówił wkurzony Louis .

-Skarbie nie denerwuj się tak .- zaczęłam go uspokajać .

-Mam pomysł .-powiedziała Angelika.-Pojadę z Liamem po jedzenie i będzie dobrze. Sklep jest pół godziny drogi od domku.- powiedziała uradowana .

-Tylko jest problem. Ja już wypiłem dwa piwka .-powiedział Liam .

-Liam przecież mi obiecywałeś , ze nie będziesz pić .-powiedziała smutno Angel .

-Przepraszam .-wymamrotał chłopak.

-Zaraz mam pomysł .-zaczął Louis .- Ja pojadę z Angeliką a ty Patrycja wszystko przygotujesz .Liam ty masz jej nie przeszkadzać .-skończył chłopak .

-Dobry pomysł , ale uważajcie na siebie -dodałam.

-Nie ma sprawy .-powiedział Louis -Będziemy za jakąś godzinkę .

Pojechali a ja zaczęłam przygotowywać stół .Liam siedział  smutny na kanapie i topił swoje smutki w piciu piwa.Po chwili skończyłam i usiadłam koło Liama .

-Chcesz jedno ?-zaproponował .

-Nie dziękuję. A ty powinieneś już skończyć pić .-Powiedziałam i schowałam jego piwo do szafki.

-No ale..-zaczął Liam , ale mu przerwałam

-Przecież wiesz , ze masz jedną nerkę i dużo nie możesz pić .

-Nie obchodzi mnie to.-burknął pod nosem .

-Co się z tobą dzieje ? Zmieniłeś się od kiedy Cię poznałam . -powiedziałam smutno.

-To wszystko przez Ciebie.-wyjaśnił.

-Przeze mnie ?-spytałam  nie wierząc w to co powiedział -Ale co ja zrobiłam?

-Wtedy kiedy wpadliśmy na siebie poczułem , że się w tobie zakochałem . Chciałem zerwać z Angeliką i odnaleźć Ciebie , niestety Louis też się w tobie zakochał , a ty wybrałaś jego .- skończył opowiadać .

-Liam , ale ja nie wiedziałam .- zaczęłam głupio się tłumaczyć .

-Ty nie wiesz jak to jest widzieć ukochaną jak całuje , przytula innego . To takie uczucie , którego nikt nie chciał by znać .

-Przykro mi .-powiedziałam nie wiedząc co powiedzieć .

-Ale ja wiem , że kiedyś będziemy razem i poczekam na tą chwilę .-powiedział smutny chłopak.

Uśmiechnęłam się nie wiedząc  co powiedzieć . Z jednej strony było mi go szkoda , ale z drugiej nie mogłam nic zrobić by go uszczęśliwić przecież kochałam Louisa . Siedzieliśmy w ciszy , którą przerwał chłopak .

-Mogę coś zrobić ?-zapytał.

-Zależy co .-odpowiedziałam .

-Louis się nie dowie .-powiedział   i pocałował mnie .

Nagle doszło do mnie , że się całujemy i zdradziłam Louisa w pierwszym dniu bycia razem . czułam się podle , ale w objęciach Liama czułam się taka bezpieczna , a u Louisa tego nie czułam. Przez głowę przebiegało mi tysiące myśli . Może to Liam jest tym właściwym ? Louis to może tylko zauroczenie ? Nie znałam odpowiedzi na te pytania .

-Ty wiesz co my zrobiliśmy ?-pytałam Liama z łzami w oczach .

-Wiem , ale na tą chwilę czekałam od kiedy Cię ujrzałem i niczego nie żałuję i tak jak mówiłem Louis się nie dowie obiecuję Ci to .

Zaczęłam płakać . 

-Nie płacz .-powiedział Liam i mocno mnie przytulił .

Nagle usłyszeliśmy głos  auta .

-O Boże to oni . Muszę się ogarnąć . -zaczęłam mówić . -Pamiętaj do niczego nie doszło , nie było rozmowy . 

-Jasne -powiedział chłopak .

-Już jesteśmy -krzyknął Lou- Cali i zdrowi .-dodał .

Podszedł do mnie i spytał .

-Płakałaś ?

-Zdaje Ci się . Angelika chodź przygotujemy posiłek -powiedziałam by uniknąć Louisa .

Chłopak usiadł koło Liama i zaczęli oglądać telewizor . Spojrzałam na nich i zadałam sobie pytanie w myślach :

-Czy można darzyć dwie osoby tym samym uczuciem ?